All Greek homes have “kourabiedes” at Xmas. This year I made my own, following Vicky’s recipe. The only variation I made was to not use nuts, which, as in the case of melomakarona, makes the recipe much less traditional but safe for my daughter.
Recipe
Ingredients
- 600 grams butter at room temperature
- 100 grams confectioner’s sugar
- 2 egg yolks
- 200 grams cooked almonds or pistachios or walnuts
- 50 ml brandy or masticha liquor or rum or rose water
- 1 kilo all purpose flour
- 1 teaspoon baking powder
- vanilla extract or lemon zest or orange zest
- more confectioner’s sugar to sprinkle on top
How to make: Beat the butter with the confectioner’s sugar first at moderate and then at high speed for about 20 minutes. Add the yolks one at a time and beat some more. Turn speed to lowest, switch whisk tool to bread tool, switch to lowest speed and add the flour gradually. Add the nuts too if you’re using them. Then add cognac and beat a bit longer at low speed. Put the dough on a flat surface and start shaping kourampiedes one at a time. I got inspired by Vicky and used a cookie cutter, as you can see in the photo. Don’t make them too tall, approx. 1.5 cm. Arrange the kourabiedes biscuits on a baking pan lined with parchment paper and bake in pre-heated oven at 170 C or 340 F for about 25-30 minutes. Let them cool off completely. Brush them with some liquor (I used masticha) and sprinkle confectioner’s sugar generously. To do that, I put confectioner’s sugar in a sieve and shake it as I’m hovering my hand over the biscuits.
Notes and tips: The consistency of the dough is important. It must be soft. If it becomes too hard try softening it by adding more liquids, rose water or some liquor if you only need a little bit of liquid. If it’s too soft, such that you cannot shape it, add more flour but do so very gradually.
Mydinnertoday 
Χρόνια Πολλά Ελενάκι! Καλή χρονιά! Τέλειοι οι κουραμπιέδες σου, διάλεξες πολύ όμορφο σχήμα και τους έψησες πολύ καλά. Μ’αρέσει η αντίθεση με τη ζάχαρη και το ύψος τους κολακεύει!
Είμαι ανοικτή σε δοκιμές, αν έφαγες εξαιρετικό κουραμπιέ, στείλε και σε μένα την συνταγή 🙂
Χρόνια πολλά και σένα Βίκυ! Να ‘σαι καλά που έχεις πάντα τη σωστή συνταγή στη σωστή στιγμή. Έγιναν πολύ νόστιμοι πράγματι και ήταν τόσο εύκολη η συνταγή σου! Όσο για άλλες συνταγές, εδώ που είμαι, Βίκυ μου, δεν υπάρχουν πολλά σπίτια με κουραμπιέδες για να τους δοκιμάσω. Εκανα όμως της Julia’s το boef bourguignon και βγήκε καταπληκτικό! Το ανέβασα σήμερα. Νομίζω θα σου αρέσει σα συνταγή κρέατος. Δοκίμασέ τη. Κατέληξα ότι τα κρέατα που μου αρέσουν περισσότερο είναι αυτά που αργοψήνονται μέσα σε ζουμί σε γάστρα ή άλλο κλειστό σκεύος στο φούρνο.
Δεν θα το πιστεψεις, αλλά την είχα στο νου μου αυτή τη συνταγή. Θα την δοκιμάσω σίγουρα.
Συμφωνώ πως είναι ωραίος τρόπος το σιγοψήσιμο για τα κρέατα αλλά τι σημαίνει αυτό; η ταλιάτα δεν σου άρεσε;
Η ταλιάτα μου άρεσε πολύ. Μάλιστα την έφτιαξα όχι μία αλλά δύο φορές στη διάρκεια των γιορτών. Όμως είναι συνταγή που πρέπει να την προσφέρεις αμέσως. Οτι φετούλες μείνουν στεγνώνουν όταν μένουν κρύες στο πιάτο και δε φαίνονται πια ωραίες. Απ’ το blog μου θα το κατάλαβες ήδη ότι πρώτη θέση στην καρδιά μου έχουν οι “ανθεκτικές” συνταγές. Την ταλιάτα θα την ξανακάνω αλλά μόνο σε εορταστικό ή κυριακάτικο τραπέζι. Δεν αισθάνομαι το ίδιο για το bourguignon, που νομίζω ότι κι ολόκληρη εβδομάδα να μείνει στο ψυγείο δε θα τη χάσει τη γεύση του.
Got your point! Accepted 🙂